CCiekawostki na temat strzelnictwa
Strzelanie do tarczy - skąd się wzięło?
2 grudnia 2018
Nie wiadomo, kiedy człowiek po raz pierwszy wpadł na pomysł, by zorganizować rywalizację w celnym oddawaniu strzałów. Wiadomo jednak, że strzeleckie współzawodnictwo ma długie tradycyjne, o wiele dłuższe niż historia broni palnej. Początkowo poza wykazaniem się sprawnością i zdobyciem laurów zwycięzcy chodziło też o oddanie czci bogom. To z myślą o siłach nadprzyrodzonych rywalizowali w strzelectwie Grecy, Persowie, Słowianie czy Celtowie.
Zawody w strzelaniu do tarczy, bez konotacji religijnych, to jednak wynalazek amerykański. Gdy w osiemnastym wieku do Ameryki Północnej przypływali pierwsi osadnicy, mieli przed sobą trudne zadanie. Kontynent nie był przyjazny, a bez broni nie było tam czego szukać. Dlatego wysoka sprawność w posługiwaniu się bronią palną stała się – bez żadnej przesady – sprawą życia i śmierci. Aby szlifować swoje umiejętności strzeleckie, zaczęli strzelać do tarczy. Rywalizacja w celności strzałów szybko stała się atrakcyjna i przyciągała kolejnych chętnych.
Dziś strzelectwo to sport cieszący się popularnością na całym świecie. Nieprzypadkowo było konkurencją już na pierwszych nowożytnych igrzyskach olimpijskich, które odbyły się w Atenach w 2896 roku. Współcześnie organizowane są liczne zawody, które pozwalają strzelcom wykazać się swoimi umiejętnościami. W jakich konkurencjach można brać udział?
Klasyczne strzelectwo sportowe to strzelanie z broni palnej lub pneumatycznej do tarczy lub celów ruchomych na dystansie nie większym niż 300 metrów. Strzela się z karabinów, pistoletów oraz strzelb śrutowych. Dokładne przepisy dla każdej kategorii zależą od zawodów, a także od wieku i płci uczestników.
W zawodach strzeleckich funkcjonują też dwa rodzaje finałów. Pierwszy polega na tym, że każdy z zawodników strzela dodatkową serię, finał wygrywa ten z najlepszym wynikiem. Jeśli rozgrywany jest tzw. wariant australijski finału, wszyscy finaliści oddają strzały razem i za każdym razem odpada ten z najgorszym wynikiem, aż do wyłonienia zwycięzcy.
Poza klasycznym strzelectwem sportowym nie brak też innego typu zawodów strzeleckich. Bractwa Kurkowe organizują na przykład zawody w strzelaniu z broni czarnoprochowej. Zawody te zwykle są bardzo widowiskowe, bo strzelcy używają nie tylko historycznych rodzajów broni, ale dbają też o stroje dostosowane do realiów z epoki.
Nie mniej efektowne są zawody organizowane przez Międzynarodową Konfederację Strzelectwa Praktycznego (IPSC). Strzelectwo praktyczne, nazywane też niekiedy strzelectwem bojowym to dyscyplina, w której chodzi o użycie broni w warunkach jak najbardziej zbliżonych do sytuacji realnego zagrożenia. Liczy się więc szybkość i celność, zawody są więc bardzo dynamiczne, a przez to atrakcyjne dla widzów. Używa się też na nich broni o dużej mocy.
Interesującą kategorią są też zawody Longshot, czyli w strzelectwie długodystansowym. Są one organizowane dla żołnierzy – strzelcy wyborowi czy snajperzy to wciąż elita każdej armii. Rywalizacja jest więc tu zacięta, a rezultaty osiągane przez zawodników robią wrażenie. Bo o ile na klasycznych zawodach strzeleckich maksymalny dystans to trzysta metrów, snajperzy rywalizują na dystansie od trzystu aż do tysiąca pięciuset metrów! Poza zawodami ściśle wojskowymi są też organizowane zawody ze strzelectwa taktycznego, w których mogą wziąć udział także cywile.
Komentarze